Noorwegen

Eind juli gingen wij samen met Joke naar Noorwegen. Hieronder een klein verslag van onze reis op de Nieuw Statendam (sinds december 2018 in de vaart) van de Holland Amerika Lijn.

Dag 1: vertrek Amsterdam

Vanuit Dieren zijn wij met de trein naar Amsterdam Centraal gegaan. Nadat Kirsten bijna een zweepslag zou overhouden van het traplopen met de koffers troffen wij naar een aantal telefoontjes Joke aan de “IJ-zijde” van het Centraal Station. Vanuit hier was het nog een kleine wandeling naar het schip. Overigens viel de wandeling niet mee met zware koffers en een flinke trap.

Na het inchecken en het lachen voor een foto gekoppeld aan de boardingpassen konden we dan eindelijk de “Nieuw Statendam” betreden. Het was duidelijk te zien dat dit schip pas vanaf december 2018 in de vaart was want wat zag alles er spik en span uit zeg. Enorm indrukwekkend om op zo’n groot schip te mogen reizen. Onze hutten gaan bewonderen. Joke sliep samen met Fenne om de hoek dus we waren zo bij elkaar. Uiteraard netjes geluisterd naar de safety instructions om daarna met z'n allen te verzamelen op de juiste plek mocht dit door wat voor omstandigheid vereist worden door het personeel. In de hut nog even geoefend met het aantrekken van een zwemvest. Nu maar hopen dat ze de vesten nooit hoeven te gebruiken.

Nadat we waren vertrokken zijn we heerlijk bij het Lido Market (buffetrestaurant) gaan eten om te genieten van de tocht naar de sluizen bij IJmuiden. Wat is zo’n sluis smal zeg als er een schip als deze door moet. Het zicht op de bouw van de nieuwe sluizen is ook enorm vanaf het schip. Bij IJmuiden nog even gekeken waar we een eerdere reis vertrokken waren naar Newcastle maar we kwamen er niet helemaal uit. Eenmaal op zee nog heerlijk kunnen kijken naar het windpark en een aantal booreilanden om naar mate de avond vorderde alleen nog maar de zee te kunnen zien.

Dag 2: Zeedag

De ochtend heerlijk “uitgeslapen” en daarna met z’n allen ontbijten bij het Lido Market. Overigens hebben we daarna iedere ochtend hier heerlijk ontbeten. Wat een keus en wat een luxe. Ik heb daarna nog een rondleiding gevolgd door één van de keukens op het schip. Het miezerde een beetje die dag en de kinderen en ik hadden besloten om in de regen heerlijk buiten te gaan zwemmen. Heerlijk een zwembad voor jezelf want alle andere badgasten hadden besloten om toch maar binnen te gaan zwemmen. Nog verder het schip bewonderd en verder lekker lezen en ontspannen. Er was reeds aangekondigd dat deze avond het Captainsdiner plaats vond dus in de avond hebben we ons allemaal in het net gehuld. Op weg naar de diningroom nog even wat statiefoto’s laten maken om vervolgens op sjiek te gaan eten. Heerlijk diner gehad en geheel voldaan (en de kleren nog schoon) vanuit het diner nog even een cappuccino genuttigd in het Holland Café. Dit is overigens ook een dagelijks terugkerend ritueel geworden voor de rest van de reis.

Dag 3: Eidfjord (950 inwoners)

In de ochtend aangekomen in Eidfjord. Omdat iedereen nog op 1 oor lag ben ik het schip maar eerst eens langsgelopen om allerlei foto’s te maken van het mistige Eidfjord. Nadat iedereen wakker was en ontbeten had zijn we van boord gegaan. Overigens hier duidelijk te maken gehad met de strenge controles op het verlaten van kinderen van het schip. Goed geregeld! In Eidfjord hadden wij geen excursies geboekt dus we moesten ons zelf gaan vermaken. Je ziet gelijk de impact van een schip met 2885 vakantiegangers aan boord (en 1000 man personeel) op een plaatsje van 950 inwoners. De kans was dus groot dat je iemand trof die ook op het schip was. We hebben in Eidfjord een soort “Bello” treintje genomen die ons langs wat oude Viking graven stuurde en we hebben kort een oud kerkje bezocht. Na het nuttigen van een heerlijke cappuccino, thee, chocomelk of frisdrank hebben we een late lunch genomen op het schip en hebben de kinderen daarna nog heerlijk gezwommen. Om 16.30 uur zouden wij weer onderweg gaan met het schip richting onze volgende bestemming.

Na vertrek uit Eidfjord kwamen we lang de Hardangerbrug. Deze brug heeft een doorvaarhoogte van 55 meter en met hangen en wurgen (neerhalen van diverse antennes e.d.) heeft ons schip een hoogte van 53 meter. Een krappe 2 meter speling dus. Mooi gezicht om hieronder door te kruisen.

Voor de rest van de reis met de kinderen afgesproken dat zij gingen eten bij het Lido Market en dat zij daarna zich gingen vermaken bij de Kids club. Wij gingen dan met z’n drieën heerlijk dineren bij de diningroom. Een mooi moment om de dag door te spreken en om het over van alles en nog wat te hebben. Na de cappuccino de kinderen weer opgehaald. Fenne wou graag effe lekker bij ons op de hut een filmpje bekijken en Mika wou graag bij de sportcourt op het bovendek zijn energie even kwijt. Dit is ook aardig gelukt want hij had daar ook ieder avond met een aantal Oekraïners een afspraak om te voetballen. Even laten zien dat die Hollanders toch echt wel kunnen voetballen.

Dag 4: Skjolden (250 inwoners)

Het plaatsje Skjolden stelt niet veel voor maar de omgeving.... Deze dag hadden we een excursie dus hop naar het ontbijt de bus in. We hadden een Noorse dame die voorheen juf was als gids. En ondanks dat ze erg lang nodig had om op haar woorden te komen kon ze ons wel alles vertellen. Ondanks dat we net uit bed kwamen en ons ontbijt genuttigd hadden vonden de kinderen de bus een ideale manier om wat slaap in te halen.

Onderweg zijn we langs het smeltwater van de gletsjer omhoog gereden naar het Jostedalsbreen nationaal park. Hier hadden we een prachtig uitzicht op de gletsjer en bij het informatiecentrum kon je van alles lezen over het ontstaan van dit geweldige natuurfenomeen.

Onze tweede stop was dichter bij de gletsjer en in het water ervoor zag je de stukken ijs nog drijven die nog hun vaste vorm moesten verliezen om de geweldige wateren naar beneden te donderen. Erg indrukwekkende natuurverschijnsel waarbij, als je de tijd aan jezelf hebt, ik rustig een dagje alleen al kan kijken.

Dag 5: Ålesund (45.000 inwoners)

Ook deze dag stond in het teken van een excursie. Het was nadat wij het schip hadden verlaten even zoeken naar de bus maar toen wij deze eenmaal hadden gevonden konden we onderweg. Allereerst gingen we naar het Sunnmøre Museum. Een soort openlucht museum in Noorwegen waarbij onze gids, een zeer jonge dame maar erg goed Engels sprekend, ons alles kon vertellen over de bouw zoals deze eeuwen heeft plaatsgevonden in Noorwegen. Erg interessant en Fenne vond het dan ook haar plicht om overal waar ze naar binnen kon dit ook daadwerkelijk te doen. Ik vond met name de bouw van de daken en de arme manier van leven in het verleden erg indrukwekkend. Na deze stop weer de bus in want we moesten een aantal eilanden doorkruizen (door middel van tunnels) om uiteindelijk een rondje te doen op het eiland Giske.

Eerst zijn we naar de Vuurtoren geweest aan de Atlantische oceaan. Joke en Kirsten besloten om daar wat dichter bij de zee te kijken (in de hoop Canada te zien?) en de kinderen en ik besloten om de klim te maken naar de vuurtoren. In een soort zoldertrapconstructie helemaal naar boven geklauterd heb ik op de uitkijk toch enige hoogtevrees overwonnen. Mika vond de hoogte al snel genoeg en besloot weer af te dalen maar Fenne had helemaal nergens last van. Hierna weer de bus in.

De eilanden van Giske zijn met elkaar en met de stad Ålesund verbonden door bruggen en tunnels. De eilanden zijn dus niet afhankelijk van veerboten. Hierdoor hebben we menig tunnel gezien en doorkruist. En wat kost het een moeite om een foto te nemen van een brug zeg. Uiteindelijk wel gelukt trouwens. Nog een stop gemaakt bij een kerkje opgetrokken uit marmeren stenen en daar nog een romantisch verhaal gehoord. Althans als deze waar is. Zagen trouwens op het kerkhof wel een ontsnapping van 1 van de graven lag half open. Een medepassagier van ons heeft voor de zekerheid maar even een foto gemaakt van de grafsteen zodat we in ieder geval de naam hadden mochten ze haar zoeken. hahaha

Als afsluiter nog even op de uitkijk gestaan waar je ook nog duidelijk de sporen van de 2e wereldoorlog kon zien.

Dag 6: Bergen (275.000 inwoners)

Deze dag hebben wij Bergen aangedaan want geen vakantie in Noorwegen zonder Bergen (woordgrapje). Helaas waren er al een aantal cruise schepen dus wij zaten met ons schip in de industriehaven en mochten hier alleen met de pendelbus vandaan. Stelt u zich hier niet teveel bij voor. Wij dachten in het centrum afgezet te worden maar wat bleek. Ik denk dat het 500 meter verder was. Doordat er al diverse schepen in de stad waren, waren alle hop on hop off bussen overvol en de kaartjesverkoper was eerlijk genoeg om te zeggen dat dit nu geen enkel nut had. Dan maar in looppas naar de binnenstad. Het was die dag erg warm in Bergen en het kwik raakte dan ook bijna de 30 graden. We hadden geen klagen hoor. In Nederland was het 40 graden dus wat dat betreft een geluk dat we op vakantie waren.

Allereerst via de vismarkt (stelt niet zo heel veel voor) naar Bryggen. Hier hebben de Hanze vroeger handel gedreven, klinkt me ergens bekend.... Ik moet eerlijk zeggen dat in werkelijkheid deze huizen toch heel anders gesitueerd zijn als op foto. Schijnbaar maak je in je gedachten hier toch hele andere dingen van. Na het een en ander bewonderd te hebben was het tijd voor een kopje koffie. Hier hebben we overigens nog een tijdje het speeltje van Joke bewonderd. Mocht dit speeltje er echt komen dan willen we wel een paar keer meevaren hoor. Ik denk dat daar ook wel genoeg ruimte voor is....

Na de koffie op naar de Fløybanen. In acht minuten (wachttijd niet meegerekend) brengt een kabeltrein je naar de top van Fløyen (`de vaan'), een 320 meter hoge heuveltop. Het uitzicht vanaf de top is betoverend: de stad en de haven liggen aan je voeten. Sinds 15 januari 1918 gaan de twee treintjes op en neer tussen de stad en de top van de heuvel. Op de top starten acht verschillende wandelroutes variërend van een klein ommetje tot een flinke wandeling. De kinderen en ik hadden de wandeling naar beneden wel willen maken maar het leek ons verstandiger gezien de hitte gewoon maar weer het treintje terug te nemen.

Daarna terug naar het schip en uitpuffen. Joke kreeg inmiddels de beginverschijnselen van een flinke verkoudheid/griep en zij had besloten om snel in het Lido even te eten en niet naar het diner te gaan. Kirsten, Joke en ik hebben dan ook gezamenlijk gegeten met de kinderen en daarna ging Joke heerlijk onder de wol. De kinderen zijn naar de kids club gegaan en Kirsten en ik hebben het schip weer verder ontdekt. Nog een heerlijke tijd bij de live band van het Rolling Stones café vertoefd. Het enige wat ik jammer vond is dat er op drie locaties om beurten live gespeeld wordt en dat je helaas niet echt kunt blijven hangen op 1 locatie.

Dag 7: Zeedag

Joke was inmiddels weer een beetje bijgekomen en de verkoudheid/griep was weer wat gezakt. Na het ontbijt zijn we ieder ons eigen gang gegaan en hebben de kinderen heerlijk weer gezwommen. Ondanks de enorme wind op zee toch een behoorlijke tijd buiten gezeten en genoten van een heerlijk biertje.

Voor het eerst sinds de aanvang van de reis was de zee ruim 4 uur wat wilder. We zaten waarschijnlijk in een bepaalde stroom waarbij je wat meer last hiervan had. Deze golven veroorzaakten voor het eerst wat deining en beweging op het schip. Kirsten had hier een klein beetje last van. Ondanks dat we wisten dat we niet echt zeemansbenen hebben merk je nauwelijks wat op zo'n schip.

Na het diner moesten de koffers al gereed gemaakt worden zodat het vertrek de volgende ochtend soepel zou verlopen. Dus allemaal de kop onder de douche gestoken en de schone kleren voor de volgende dag klaargelegd. De koffers op de gang gezet en onder het genot van een filmpje naar bed gegaan.

Dag 8: aankomst Amsterdam

Rond 04.00 uur de sluizen bij IJmuiden weer gepasseerd maar omdat wij uiteraard op één oor lagen hebben we hier niet veel van meegekregen. Heerlijk ons laatste ontbijt gehad aan boord en daarna ons opmaken voor het vertrek. De avond ervoor moesten wij al onze koffers afgeven zodat we met alleen nog een klein beetje handbagage van boord vertrokken. In de aankomsthal op kleur onze koffers bij elkaar gezocht en daarna de wandeling weer naar het Centraal Station. Op het Centraal Station afscheid genomen van Joke want die moest toch echt een andere trein hebben. Op naar het juiste perron en instappen maar….

Door een klein stroomstorinkje op een ander station ging helaas onze rechtstreekse trein naar Arnhem niet en moesten we in een andere trein op een ander perron instappen richting Utrecht. In Utrecht weer overgestapt naar Arnhem en in Arnhem weer naar Dieren om vervolgens onze koffers in de auto te laden en huiswaarts te keren.

Het einde van een prachtige reis....

Hieronder nog enkele foto's: